Tag

leczenie łysienia bliznowaciejącego

Browsing

Łysienie bliznowaciejące jest uznane za jeden z najbardziej złożonych i rzadkich typów łysienia. Leczenie tego problemu jest skomplikowane, a występujące dokuczliwe objawy mogą z kolei prowadzić do pojawienia się przewlekłego stanu zapalnego i trwałej utraty włosów. Mowa tutaj o procesie nieodwracalnym, po którym włosy już nie odrastają. Z tego też powodu jest to choroba stanowiąca dla medycyny prawdziwe wyzwanie. Jak objawia się łysienie bliznowaciejące? Czy istnieją metody powstrzymujące lub spowalniające proces wypadania włosów o wspomnianym podłożu?

Czym jest łysienie bliznowaciejące?

Łysienie bliznowaciejące jest chorobą, którą można podzielić na pierwotną i wtórną. Ta pierwsza ma podłoże autoimmunologiczne lub wynika z uwarunkowań genetycznych pacjenta. Z kolei drugi typ tej choroby najczęściej spowodowany jest nadmierną ekspozycją na promieniowanie słoneczne, chorobami nowotworowymi, poparzeniami ciała, trudnymi w leczeniu i przewlekłymi infekcjami skórnymi. 

 

Uszkodzona skóra, również w wyniku oddziaływania na nią różnych czynników mechanicznych, może jednocześnie prowadzić do uszkodzeń mieszka włosowego. Skutkiem tego stanu jest wypadanie włosów oraz brak zdrowej macierzy włosa, która mogłaby odbudować włos i przyczynić się do jego ponownego wzrostu. Zauważając pierwsze objawy choroby dobrze jest jak najszybciej umówić się na badania diagnostyczne łysienia.

Jakie mogą być objawy tej choroby?

Na występowanie tej choroby znacznie częściej narażone są kobiety. Przeważnie pierwszym objawem jest przerzedzenie i cofająca się linia włosów w okolicy ciemieniowej. Wraz z postępowaniem łysienia, obszar ten zaczyna się rozszerzać. Skóra staje się jasna, połyskująca i nie obserwuje się na niej występowania mieszków włosowych, czy odrastających włosków.

 

U innych pacjentów choroba ta może objawiać się zmianami skórnymi przypominającymi blizny i zaczerwienieniem wynikającym ze stanu zapalnego. Zdarza się, że skóra pokryta jest ropnymi pęcherzami bądź widoczne jest na niej łuszczenie przyczyniające się do świądu i bólu.

 

Łysienie bliznowaciejące zazwyczaj przebiega stopniowo i powoli, dlatego wczesne objawy mogą być niezauważalne i nie wzbudzać u pacjentów większego niepokoju. W niektórych przypadkach natomiast rozwój choroby przebiega bardzo dynamicznie, co dodatkowo nasila wymienione wyżej objawy i dyskomfort.

Czy istnieją skuteczne metody leczenia łysienia bliznowaciejącego?

Jednym z kluczowych aspektów leczenia omawianej choroby jest szybka reakcja pacjenta na postępujące objawy. Biorąc pod uwagę, iż wypadające włosy już nie odrastają, ważne jest jak najszybsze umówienie się na diagnostykę łysienia, wykonanie badań trychologicznych i wdrożenie odpowiedniego leczenia. W ten sposób istnieje szansa na spowolnienie lub zahamowanie choroby.

 

Diagnoza choroby ma kluczowe znaczenie w doborze odpowiedniej terapii leczenia. Trzeba również ustalić, czy mowa tutaj o łysieniu pierwotnym, czy wtórnym.

 

Jednym z podstawowych i najczęściej stosowanych kroków przez lekarzy w leczeniu łysienia bliznowaciejącego jest rozpoczęcie farmakoterapii. Dobór właściwych leków ma działanie przeciwzapalne, dzięki czemu zmiany na skórze głowy łagodnieją i zmniejsza się ryzyko występowania innych, dokuczliwych objawów zdrowotnych.

 

Nierzadko konieczne jest także wprowadzenie odpowiednich leków i preparatów stosowanych bezpośrednio na skórę. W zależności od podłoża choroby, mowa tutaj o lekach i preparatach podawanych doustnie, w formie maści i kremów aplikowanych na skórę, czy drogą iniekcji.

 

Bez wdrożenia dobrze przemyślanego planu leczenia istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, iż choroba ulegnie samoistnemu zatrzymaniu i rozwojowi. Należy także starannie dobierać metody leczenia, ponieważ niektóre z nich mogą wzmagać objawy i przyspieszać proces dalszego łysienia.

 

Łysienie bliznowaciejące to bardzo rzadka, ale poważna choroba. Jeśli zauważyłeś u siebie bardziej intensywne wypadanie włosów, możesz umówić się na konsultację w Klinice Novoderm w Łodzi i wykonać odpowiednie badania diagnostyczne.